خواندنی های تاریخ| نطق جالب در مجلس و ماجرای «کبریت تبریز»

«ما الان وقتی که کبریت تبریز را آتش می زنیم، صدتایش را که می زنیم، یکی اش نمی گیرد، معذلک ما طرفدارش هستیم.

چرا؟ چون می گوییم مال خودمان است، - گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: از اواخر دوره قاجار، کبریت شده بود کالای اساسی که در همه خانه ها لازم بود و البته کبریت ها خارجی و وارداتی بودند؛ از انواع روسی و سوئدی و اتریشی.

از همان دوره قاجار هم بارها تلاش کردند که در ایران کبریت بسازند که این ایده معمولا همان اول کار یا بعدتر شکست می خورد.

از دوره مشروطه، مجلس شورای ملی هم دنبال حمایت از کبریت ایرانی بود و گویا بالاخره تا آخر دوره قاجار 2 کارخانه بزرگ کبریت سازی در تهران و تبریز فعال شده بودند.

و البته همچنان خارجی ها هم بودند و دعوایی طولانی بود بین کالای ایرانی و جنس خارجی و رقابت شدید بود و فقط هم کبریت نبود و پارچه و سایر تولیدات داخلی هم بود و این هم نطق دکتر محمد هادی طاهری یزدی نماینده دوره هفتم مجلس شورای ملی در سال 1307 شمسی در حمایت از تولید وطنی: وطن پرستی ازخودگذشتگی می خواهد، به حرف نمی شود وطن پرست شد.

پارچه های زرق وبرق دار خارجه خیلی قشنگ است ولی برای خودشان نه برای ما.

وقتی که دولت ده هزار تومان برای یک شاگرد [مدرسه] خرج می کند خب به او بگوید این پارچه لباست راهم وطنی بکن این چه ضرری دارد که ده هزار نفر، بیست �